Saudi Arabia Introduces Electronic Tracking Of Women

 
In Saudi Arabia, Siri tells you everything your wife is doing. Males will automatically receive text message notifications whenever their spouses, relatives, or daughters pass through travel checkpoints, the International Business Times reports:

Saudi Arabia has introduced an electronic tracking system to monitor its female citizens and alert Saudi females’ male guardians to their movement.
Since last week, some Saudi women’s male guardians have been receiving text messages from immigration authorities, alerting them when women under their [control], which include wives and daughters, leave the country. To leave the kingdom, Saudi women are required to seek permission from their male guardians, who give consent by signing what is known as the “yellow sheet” at the airport or border.
The recent controversy caused by the escape of a Saudi woman to Sweden was believed to have prompted the authorities to implement the system, Al Arabiya reported, citing local media.

 http://www.disinfo.com/

Is Marijuana Bad For You?

1 in 3 Americans admit to having smoked pot. 5 million use it almost every day. And experts say we still know surprisingly little about this drug

posted on November 24, 2012, at 10:37 AM

Adolescents who smoked marijuana at least four times a week, lost an average of 8 IQ points between the ages of 13 and 38, according to a study from New Zealand. Photo: ThinkStock/iStockphoto SEE ALL 64 PHOTOS

How does marijuana get users high?When marijuana is smoked or eaten, a chemical called tetrahydrocannabinol, or THC, is absorbed into the bloodstream, activating proteins in the user's brain and spinal cord. This produces short-term psychoactive effects, including euphoria, a heightened state of awareness, and a sharp appetite. It's a high many Americans enjoy: One in three admits to having tried marijuana, and 5 million use it almost every day. Already allowed for medical use in 18 states, marijuana has just been legalized for recreational use in Colorado and Washington state. But even as pot moves toward mainstream acceptance, questions persist about its long-term effects on the mind and body. "We know surprisingly little about marijuana, given its widespread use," said Jonathan P. Caulkins, a policy expert at Carnegie Mellon University.

Hasn't pot always been considered harmful?
Not at all. Marijuana, the dried form of the plant Cannabis sativa, was used as an herbal remedy for centuries in China, the Middle East, and Asia. William O'Shaughnessy, a physician for the East India Tea Company, brought it west in the 1830s as a treatment for rheumatism, tetanus, and rabies. It was commonly prescribed as a pain reliever in the U.S. until the 1930s, when its growing popularity caused such concern that the newly founded Federal Bureau of Narcotics reclassified it as a narcotic. The bureau soon launched a decidedly unscientific campaign claiming that marijuana use provoked insanity, homicidal tendencies, and uncontrollable lust. The marijuana user, the bureau asserted, "becomes a fiend with savage or 'caveman' tendencies. His sex desires are aroused, and some of the most horrible crimes result."

Was there any evidence for such claims?
None; in fact, the American Medical Association argued against marijuana prohibition in the 1930s, citing its therapeutic potential. But the bureau made its case that marijuana was "dangerous for the mind and the body," and the federal government outlawed its use in 1937. It wasn't until the 1970s that a campaign began to restore marijuana's therapeutic reputation, and in 1996 California became the first state to legalize cannabis for medicinal purposes. Psychiatrist Tod Mikuriya, a founding father in the medical marijuana movement, claimed that cannabis has none of the adverse side effects of opiates. "In fact," he said, "it really enhances both quality of life and rehabilitation."

Does research bear that out?
"We don't have as good data as we have for alcohol, but the evidence is already clear," said Susan Weiss, policy chief for the National Institute on Drug Abuse. "Marijuana is not good for you." Frequent, prolonged marijuana use has been linked to depression, psychosis, anxiety, and other mental disorders, especially among teenagers. A decades-long study in New Zealand found that adolescents who used pot at least four times a week lost an average of 8 IQ points between the ages of 13 and 38. Studies suggest that about 9 percent of all users become dependent on marijuana, and that pot smokers have far higher rates of workplace injuries and school absences than non-users. One study of 46,000 Swedish soldiers found that even infrequent pot smokers were more than twice as likely to develop schizophrenia as non-smokers; regular users were six times as likely. Fred Gardner of the California Cannabis Medical Research Group says the National Institute on Drug Abuse "looks for the negative stuff on purpose and disregards anything positive about cannabis." And no study has proved a causal link between marijuana use and neurological disease.

What positive effects can it have?
An Institute of Medicine study in 1999 found that marijuana provided "modestly effective" relief for nerve pain, stimulated appetite for people with AIDS, and helped chemotherapy patients control nausea and vomiting. But there's no evidence that marijuana works better than other therapies, and anti-drug advocates argue that the overwhelming majority of medical users aren't really sick. In Colorado, just 3 percent of the state's 104,000 medical marijuana users are cancer sufferers, and 94 percent say they use it to relieve pain, which is notoriously hard to verify. "Most medical marijuana recipients are drug abusers who are either faking or exaggerating their problems," said addiction psychiatrist Ed Gogek.

Why is marijuana's impact so unsettled?
Because ever since the battle over marijuana prohibition began in the 1930s, both sides have argued their cases more with politics than with solid science. Particularly in the early years, anti-drug crusaders demonized pot as a narcotic and wildly overstated its effects; since then its advocates have cavalierly dismissed any suggestion of negative side effects as pro-establishment ideology. Part of the problem is that published research into marijuana's physiological effects is woefully limited. A 2009 review by the AMA found fewer than 20 legitimate clinical trials of marijuana use in the U.S., involving a total of just 300 people. That's because the Drug Enforcement Administration routinely refuses to grant universities and pharmaceutical companies permission to research marijuana use. The new laws in Colorado and Washington might allow researchers to gather substantive proof of marijuana's harms and benefits. "It's an empirical question," said Rosalie Liccardo Pacula, director of the Drug Policy Research Center at the RAND Corp., "and we'll finally have data to assess it."

Not your daddy's reefer
Those who smoked weed in college a generation ago might find a toke or two of today's product enough to knock them all the way back to the Summer of Love. Whereas traditional marijuana contained around 1 percent of the active ingredient THC, experts say today's weed contains up to 10 percent. "The emergence of bioengineered crops and novel, medicinal marijuana strains means that marijuana is no longer what it used to be in the 1970s and early 1980s," said Dr. Delphine Psychoyos, a researcher at Texas A&M University. But others counter that memories have become foggy, and that traditional pot was a lot stronger than people now say it was. "One percent is not smokable. That's really industrial hemp," said marijuana reform advocate Keith Stroup. "All you'll get from that is a headache."

 http://theweek.com/

Skewed Skepticism: Bizarro Piraro

A Conversation with Dan Piraro

Award-winning cartoonist, fine artist, and stand-up comedian Dan Piraro is best known for his daily syndicated newspaper cartoon Bizarro. Appearing in over three hundred newspapers on six continents, Bizarro has won an unprecedented three consecutive “Best Cartoon Panel” awards from the National Cartoonists Society, and in 2011 Piraro won its highest honor, “Cartoonist of the Year.” Over his twenty-seven-year career, Piraro has published sixteen books of his cartoons as well as three books of prose. Piraro has appeared on NPR, CNN, and HBO and is currently negotiating a half-hour, animated comedy show for television. The Onion referred to him as “one of the best cartoonists that has ever played the game.” Piraro’s cartoons have appeared on the Skeptical Inquirer’s “Last Laugh” humor page for several years, and an issue about where skepticism meets art wouldn’t be complete without him. Piraro was kind enough to answer a few questions from SI Deputy Editor Benjamin Radford.
You sometimes have “mysterious” or “paranormal” subjects like Bigfoot, UFOs, Egypt’s pyramids, and psychics as themes in your cartoons—often with a clever angle deflating the mystery or pretension. Are you a skeptic at heart, questioning everything?
Yes, always have been. I loathe superstition and am horrified by the amount of suffering and death that has been caused throughout history because of mythology. Though we like to think those days are gone, it still goes on daily. The fact that same-sex marriage is not uniformly legal throughout the world is a perfect example of superstition over reason.

As someone with a refined sense of the absurd, do you simply find the topics are just irresistibly ripe for lampooning?
That, too. I know that belief in “the unseen” is an evolutionary quirk and not directly tied to intelligence, but I can’t help but feel that the sorts of wacky stuff people believe in are just ridiculous. So I lampoon them. God included.
Hypocrisy is a common theme in your work, using humor to highlight the disparity between what people say and what they do (or between obvious reality and what people think). Why is that such a rich vein for you?
I’m not sure, really. I’ve always been an observer, both visually and behaviorally, so I see a lot of hypocrisy everywhere, of course. Combine that with my affinity for using logic and reason to make sense of things, [and] these kinds of things just pop out.
Another source of your humor has been puns—sometimes truly awful ones. Are there any especially atrocious puns that have earned you threats of bodily harm, or ones you regret and would like to publicly apologize for?
I’ve always been a fan of puns, but for years I tried not to use them in cartoons because I thought they were too easy. But over the years I’ve learned that readers really love puns, too. Even the groaners. So I started using the puns submitted to me by readers in a feature called “Sunday Punnies,” and it’s been extremely popular. My guideline regarding puns is this: if it makes me smile, I use it. I don’t care if anyone thinks it is “bad”; I just do it. No threats yet, fingers crossed. . . .

Obviously the main goal of your work is entertaining people, but many of your cartoons indirectly encourage critical thinking by offering a skeptical perspective. What do you think about the role of art and satirical humor as vehicles for exposing truth and hypocrisy?
I think there is no better way to get people to think about issues like critical thinking and reason than humor. Traditionally, a good cartoon can have more political impact than a thirty-minute stump speech. I think that is often true in areas other than politics, too. There is no better way to disarm and diffuse than with humor. When you start making fun of a principle, person, or behavioral trait, it immediately makes it less powerful. I used to disarm bullies in this way in school. I was not big enough to beat them physically, but I realized if I could get other kids to laugh at them, they were no longer intimidated by them.
One of the many small hidden (and not-so-hidden) icons you sometimes use in your cartoons (along with a slice of pie and a lit firecracker) is a little alien in a UFO, a “Flying Saucer of Possibility.” Also, according to something I either made up or read on the Internet, it represents a UFO you saw as a young child from the porch of your filthy mobile home at the bottom of a strip-mining pit in downtown Tokyo. True or false?
If philosophy teaches us anything (and it doesn’t) it’s that all things are both true and false. If I say I lived in a filthy mobile home at the bottom of a strip-mining pit in downtown Tokyo, I probably did.
 http://www.csicop.org/si/show/skewed_skepticism_bizarro_piraro

BBC NEWS caught lying again.

Seems like the BBC have been covering for the Israeli IDF again, as the Palestinian killed today was shot in the face but yet the BBC claim they were only warning shots at legs, so the BBC reputation slide further downhill with more blatant false reporting.

A Palestinian man has been shot dead by Israeli soldiers close to the Gaza border, Palestinian officials say.

It is the first reported killing since the ceasefire between Hamas and Israel came into force on Wednesday evening. The Israel Defense Forces (IDF) said it fired warning shots at a group walking towards the border fence, then fired at their legs when they did not respond.

 http://www.abovetopsecret.com/index.php

Τζούλια Κρίστεβα, Αυτή η απίστευτη ανάγκη για πίστη

Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου διαβάζουμε τα ακόλουθα:

Με μια εκτενέστατη συζήτηση και μερικά κείμενα που για πρώτη φορά συγκεντρώνονται στο βιβλίο αυτό, η Κρίστεβα αναστατώνει τις κοινώς αποδεκτές απόψεις περί θρησκείας και χριστιανισμού και μας προσκαλεί σε μια εκπληκτική ανάλυση της “απίστευτης ανάγκης μας για πίστη”.

Γοητευμένη από τον χριστιανισμό, επανεξετάζει την ανάγκη για πίστη που δίνει ζωή στο ανθρώπινο ον και αναλύει τις ψυχικές διαταραχές που οδηγούν στη λατρεία του ιερού. Μελετά την “ανακούφιση” που αναζητούν όσοι στρέφονται προς τη θρησκεία, αφιερώνοντας ένα σημαντικό κομμάτι στην προ-θρησκευτική ανάγκη για πίστη, χαρακτηριστική όλων των πολιτισμών. Η ανάλυσή της κυριαρχείται από τον εξαιρετικά σύγχρονο τρόπο σκέψης της, που τον υποστηρίζει με σύγχρονα παραδείγματα, όπως οι ταραχές στα προάστια του Παρισιού.

Το βιβλίο γεννά πλήθος ερωτημάτων και προσφέρει πλούσιο υλικό για τους πολιτικούς, κοινωνικούς και θρησκευτικούς διαξιφισμούς που σήμερα, περισσότερο από ποτέ, συγκλονίζουν την κοινωνία.

Μικρό απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου:

[...] Η αμφισβήτηση κάθε οντότητας, συμπεριλαμβανομένης και αυτής της πίστης και των αντικειμένων της, είναι ένα από τα εντυπωσιακότερα κληροδοτήματα του χριστιανισμού∙ και ο ανθρωπισμός, το ατίθασο παιδί του, δεν θα μπορούσε να εμποδιστεί και να μην αναπτύξει αυτό το κληροδότημα. [...]

Τζούλια Κρίστεβα, Αυτή η απίστευτη ανάγκη για πίστη, μετάφραση: Τζένη Κωνσταντίνου, εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2011,σελ. 12.

 http://vardavas.wordpress.com/

15.000 ευρώ για σπάνιες επιστολές του Γεωργίου Καραϊσκάκη

Σε τιμές πολλαπλάσιες από την αρχική εκτίμηση πουλήθηκε σημαντικός αριθμός από τα περίπου 500, συνολικά, σπάνια βιβλία, χειρόγραφα, έγγραφα και χαρακτικά στην δημοπρασία του οίκου Βέργος, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στην Αθήνα.
Η ενότητα επιστολών του αρχιστράτηγου του 1821 Γεωργίου Καραϊσκάκη, που είχε τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας, πωλήθηκε στα 15.000 ευρώ, όσο ήταν και η αρχική τιμή εκτίμησης. Πρόκειται για 7 επιστολές που απευθύνονται στην επιτροπή των Ψαριανών προσφύγων της Αίγινας, μια επιστολή προς τη Διοίκηση της Ελλάδος και μια προς τον Άγγλο στρατηγό Richard Church.
Η επιστολή προς τους προκρίτους των Ψαρών με τις υπογραφές 59 πληρεξούσιων της Γ' Εθνοσυνέλευσης, μεταξύ των οποίων των Θ. Κολοκοτρώνη, Π. Πατρών Γερμανού και άλλων πωλήθηκε στις 2.000 ευρώ, ενώ επιστολή του Γ. Καραϊσκάκη προς την διοίκηση που αφορούσε σχέδιο του για την ανασυγκρότηση των Ελληνικών Δυνάμεων πωλήθηκε στα 4.500 ευρώ, από αρχική εκτίμηση μεταξύ 2.000-3.000 ευρώ. Ενότητα 61 εγγράφων σχετικών με την κληρονομιά του Κοραή πωλήθηκε στα 18.000 ευρώ από αρχική τιμή εκτίμησης μεταξύ 8.000-12.000 ευρώ.
Σε πολύ υψηλότερες τιμές πωλήθηκαν σημαντικά έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ποίησης όπως του Κ.Π.Καβάφη (Ποιήματα, 1919-1932, Αλεξάνδρεια) στα 3.300 ευρώ από αρχική τιμή εκτίμησης μεταξύ 600 και 800 ευρώ, του Α. Κάλβου και Α. Χριστόπουλου (σπάνια πρώτη έκδοση της δεύτερης ποιητικής συλλογής του Κάλβου) στα 3.000 ευρώ, από αρχική τιμή εκτίμησης 1.000-1.500 ευρώ.
Στην έναρξη της Δημοπρασίας απομακρύνθηκε παριστάμενος που εισήλθε στην αίθουσα διαμαρτυρόμενος για την πώληση επιστολών του Καραϊσκάκη, ενώ από πλευρά οίκου Βέργου υπήρξε ενημέρωση ότι έλαβε έγγραφο από το υπουργείο Πολιτισμού ότι το υπουργείο προτίθεται να εξετάσει το ενδεχόμενο να θεωρήσει παρόμοιες επιστολές προστατευόμενα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς.

 http://mathainoumeellinikiistoria.blogspot.gr/

Η Μέρκελ στηρίζει το Ισραήλ

Τη λύπη της εξέφραση η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ που στη χώρα της καταγράφεται -ακόμα τώρα- «υψηλό επίπεδο αντι-σημτισμού», στο τέλος των επαφών που έκανε πρώτη φορά καγκελάριος με το Κεντρικό Ισραηλιτικό συμβούλιο Γερμανίας. Η ίδια, παρότρυνε για «ανεκτικότητα» απέναντι στις θρησκευτικές πεποιθήσεις του άλλου.
Παράλληλα επιβεβαίωσε ότι το Βερολίνο παρείχε στο Ισραήλ τη στήριξή του στην πρόσφατη αναμέτρηση στη Λωρίδα της Γάζας.
«Κάθε κράτος έχει δικαίωμα στην άμυνα, την αυτο-άμυνα, στην προστασία των πολιτών του», αποσαφήνισε η καγκελάριος της Γερμανίας, σύμφωνα με το Γερμανικό πρακτορείο.
Η Μέρκελ, συνομιλώντας με το Κεντρικό Ισραηλιτικό συμβούλιο, με τα 120 χιλιάδες μέλη, χαρακτήρισε «πολύτιμο» το δικαίωμα στην τέλεση των καθηκόντων-τελετουργικών της θρησκείας εκάστου ατόμου.
Έχει προηγηθεί στη διάρκεια του 2012 μια γερμανική δικαστική απόφαση, η οποία προκάλεσε θυμό στους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους. Σύμφωνα με αυτήν, από δικαστήριο στην Κολονία, «η περιτομή στο αγόρι ισοδυναμεί με σωματική βλάβη».
Η καγκελάριος Μέρκελ ανήγγειλε ότι «έως το τέλος Δεκεμβρίου πιθανόν να έχει ψηφιστεί στην Κάτω Βουλή διάταξη», που θα εγγυάται το δικαίωμα των Εβραίων της Γερμανίας να γίνεται στα αγόριά τους περιτομή, στο ξεκίνημα της ζωής.
Μετά το Ολοκαύτωμα κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, η εβραϊκή κοινότητα Γερμανίας μεγάλωσε με πολύ αργό ρυθμό έως ότου να πέσει το Τείχος στο Βερολίνο, το φθινόπωρο του '89.
Ακολούθως όμως, κατέφθασαν περίπου 220 χιλιάδες εβραϊκές οικογένειες από την περιοχή της ΕΣΣΔ, εκ των οποίων σχεδόν οι μισοί ήταν θρησκευόμενοι, σημειώνει το Γερμανικό πρακτορείο.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

 http://www.defencenet.gr/defence/

Ανέκδοτα κείμενα του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Είμαι ένας από τους επιζήσαντες κρατούμενους στο SS στρατόπεδο συγκεντρώσεως και εξοντώσεως του Μαουτχάουζεν. Ένας από εκείνους που τον Μάιο του 1945 κλαίγοντας και ελπίζοντας εφώναζαν ποτέ πια! Ήταν τότε που οι οπαδοί του ναζισμού έχασαν τον πόλεμο.
Ο ναζισμός όμως επέζησε. Κυρίως γιατί αιώνιες κοινωνικές πληγές αφέθηκαν αθεράπευτες. Και μένουν ακόμα! Και επιπλέον, γιατί η αντικομμουνιστική υστερία έκαμε τον ναζισμό να ξεχνιέται, και κάποτε και να αθωώνεται.
Μετά από 48 χρόνια αυτό που θέλω να φωνάξω είναι πάλι;
Φίλοι μου, θυμηθείτε: ο Αδόλφος Χίτλερ δεν έπεσε απ' το διάστημα. Ούτε ήταν ένας και μόνος. Ήταν το διαμόρφωμα δεκάδων χιλιάδων αφανών χιτλερίσκων στη Γερμανία και την Αυστρία. Και όχι μόνο εκεί. Χιτλερίσκων διάσπαρτων σε μεγάλες και μικρές πόλεις, σε χώρους εργασίας, σε γειτονιές, σε συντροφιές, σε οικογένειες.
Και ο ναζισμός δεν ήταν ιδέα ενός και μόνου διεστραμμένου εγκεφάλου. Ήταν η συμπύκνωση της νοσηρής πολιτικής αντίληψης εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων, φορέων του μικροβίου του ρατσισμού, του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας, της τελικής λύσης όλων των προβλημάτων με τη βία, τη φωτιά και το τσεκούρι.
Ο ναζισμός δεν άρχισε με τον Χίτλερ, γι' αυτό και δεν τον πήρε μαζί του, δεν εμφανίστηκε μόνο στη Γερμανία, γι' αυτό και δεν επανεμφανίζεται μόνο εκεί. Αλλά παντού όπου ουσιαστικά κοινωνικά προβλήματα τον τρέφουν. Και ο κίνδυνος τώρα δεν είναι η εμφάνιση ενός νέου Χίτλερ και η σπορά ενός άλλου μεγάλου πολέμου. Ο κίνδυνος είναι η αδιαφορία για τα αίτια που αναγεννούν τον ναζισμό και εν συνεχεία η απάθεια και η ανοχή για ένα φαινόμενο που μπορεί να εξελιχθεί σε μαζική διανοητική μόλυνση.
Οι μεγάλοι πόλεμοι δεν αρχίζουν στα πεδία των μαχών, ούτε οι ολέθριες πολιτικές ιδεολογίες ξεκινούν από μαζικές συγκεντρώσεις, σε πλατείες. Αρχίζουν ανύποπτα στους χώρους της καθημερινής μας ζωής, ξεκινούν ακόμη και μέσα απ' το ίδιο μας το σπίτι. Εκεί φωλιάζουν όλα. Γι' αυτό μόνο με την πίστη σε μια καθημερινή ζωή, που να μας χωράει όλους, απροκατάληπτη και δίκαιη προς όλους μπορούμε έστω και καθυστερημένα να πετύχουμε αυτό που τόσο προσδοκούσαμε τον Μάιο του 1945: ένα πραγματικό ποτέ πια.
Ι.Κ.

 http://www.avgi.gr/StartPageAction.action

Το κοινοβουλευτικό έκτρωμα που «ανεπαισθήτως» δημιουργήσαμε

Γράφει ο Όμηρος Δ. Τσάπαλος 
Οι κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις που προηγήθηκαν της ψήφισης των μέτρων και του προϋπολογισμού έφεραν στην επιφάνεια αυτό που αρκετοί εξ ημών είχαν υποψιαστεί με το που διάβασαν τα ονόματα των νεοεκλεγέντων βουλευτών τέσσερις μήνες πριν. Οι συζητήσεις αυτές εξελίχθηκαν σε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους πολίτες να έλθουν αντιμέτωποι με το κοινοβουλευτικό έκτρωμα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Με την ψήφο τους επέτρεψαν σε ανθρώπους παντελώς άσχετους με την πολιτική να γίνουν τα πρώτα βιολιά των κομμάτων τους, να εκσφενδονίζουν απειλές, ύβρεις, πρωτάκουστους χαρακτηρισμούς και ψεύδη με σκοπό την αποπλάνηση των μαζών. Οι ίδιοι οι πολίτες επέτρεψαν σε ορδές λαϊκιστών και δημαγωγών να «μπουκάρουν» στην Εθνική Αντιπροσωπεία και καμουφλαρισμένοι πίσω από την βουλευτική τους ιδιότητα (και ασυλία) να εκχυδαΐζουν σκοπίμως κάθε έννοια κοινοβουλευτικού πολιτισμού, εκμηδενίζοντας έτσι κάθε ψήγμα σοβαρού πολιτικού λόγου έχει απομείνει στο πολιτικό μας σύστημα. Και όλα αυτά με την ψήφο του λαού. Ο λαός ήταν εκείνος που με την ψήφο και τον σταυρό του προτίμησε τραμπούκους και φαύλους δημοκόλακες να απειλούν με λιντσάρισμα και Ειδικά Δικαστήρια, να αποκαλούν «κουτσό» τον Υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, να καπηλεύονται τα εθνικά μας σύμβολα και να οικειοποιούνται καταχρηστικά και βέβηλα την αποκλειστικότητα της πατριωτικής ευθύνης.
Όλα αυτά έγιναν νόμιμα. Νόμιμα το Εθνικό μας Κοινοβούλιο εξελίχθηκε σε αρένα εξυπνακισμών και άκρατου πιθηκισμού, νόμιμα κατάφεραν όλοι εκείνοι οι πρωτοεμφανιζόμενοι και μη πολιτικοί-τηλεπερσόνες να αποπροσανατολίσουν την συζήτηση επί του προϋπολογισμού σε ζητήματα παντελώς άσχετα και διαστρεβλωτικά της πραγματικότητας. Νόμιμα μπόρεσαν νεοεκλεγέντες βουλευτές να υβρίζουν χωρίς αιδώ και μέτρο θεσμούς, γραφειοκρατία, πρόσωπα και τιμή ανθρώπων, που εν τέλει μένει να κριθεί από την Ιστορία κατά πόσο φέρθηκαν προδοτικά ή όχι απέναντι στην πατρίδα τους.
Ο ελληνικός λαός φαίνεται ότι δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τα τραγικά σφάλματα της ψήφου του στις τελευταίες διπλές εκλογές. Και σε επίπεδο κομματικών προτιμήσεων αλλά κυρίως σε επίπεδο επιλογής προσώπων. Όλοι εμείς ζητήσαμε επιμόνως πολιτική ανανέωση. Είναι πάγιο αίτημα του λαού να βλέπει νέους και σοβαρούς ανθρώπους να διαχειρίζονται τα δημόσια πράγματα. Πράξαμε με την ψήφο μας το ακριβώς αντίθετο. Όχι μόνο επαναφέραμε στο Κοινοβούλιο πολιτικούς εγνωσμένης ανεπάρκειας αλλά επιπλέον προτιμήσαμε στην θέση κάποιων σοβαρών και έντιμων πολιτικών να βάλουμε ανθρώπους άσχετους, αγενείς, ανίκανους και ανεπαρκείς. Λίγες οι σοβαρές φωνές που κατάφεραν να επανεκλεγούν και ακόμα λιγότερες αυτές που κατάφεραν να ακουστούν τις τελευταίες ημέρες μέσα σε αυτό το πρωτοφανές «κοινοβουλευτικό πανηγυράκι». Το τραγικό της όλης υπόθεσης είναι η ανωριμότητα του εκλογικού σώματος, το οποίο συνεχίζει να πιστεύει ότι αυτοί που είναι μέσα στην Βουλή και ασκούν αντιπολίτευση, θα πρέπει να γίνουν και Κυβέρνηση σε λίγο καιρό προκειμένου να σώσουν την κοινωνία μας από την καταστροφή. Η τελευταία δημοσκόπηση της KΑΠΑ Research για το BHMA αυτό ακριβώς καταδείχνει. Αρκεί να αθροίσετε τα ποσοστά των κομμάτων-εκτροφείων δημαγωγισμού και φαυλότητας προκειμένου να καταλάβετε σε τι επικίνδυνα μονοπάτια έχουμε εισέλθει (το κάνω εγώ για εσάς- είναι κοντά στο 47%).
Μήπως τελικά κινδυνεύουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό; Μήπως ενώ επιζητούμε πρόοδο, δημοκρατία, πολιτικό πολιτισμό, αποτελεσματικότητα στην διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων, σοβαρότητα και σύνεση, κάνουμε τα πάντα για να επιβραβεύσουμε αυτούς που αντιπροσωπεύουν με την στάση τους τα ακριβώς αντίθετα; Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε σε σύγχυση. Και για να βγούμε από αυτήν την σύγχυση απευθυνόμαστε στους «καθ΄ύλιν αναρμόδιους». Τείχη κτίζονται γύρω μας και οι ευκαιρίες διεξόδου λιγοστεύουν. Και όπως έλεγε και ο ποιητής:

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω»  (Κ.Π. Καβάφης, Τείχη).

Τα τείχη του αυτοπεριορισμού μας κτίζονται καθημερινά με σύμμαχο και οδηγό αυτούς που επιλέξαμε να μας κυβερνούν. Ο φαύλος κύκλος την κοινωνικής μας αγανάκτησης παγιώνει και διαιωνίζει την φαυλοκρατία στο πολιτικό μας σύστημα. Και στο τέλος, έτσι, «ανεπαισθήτως», οι πολίτες θα μετανιώνουν για το κοινοβουλευτικό έκτρωμα που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Aντίφωνο
 http://aienaristeyein.com/

Δύσκολες εποχές για τους ραγιάδες

Όσοι έζησαν την αρχική περίοδο του Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο θυμούνται και τις δηλώσεις του καθενός, ειδικά των ραγιάδων. Εκείνη την εποχή ο κυπριακός λαός θεωρούσε ότι δεν υπήρχε άλλη λύση εκτός από την αποδοχή της κατάστασης. Και οι ραγιάδες προσπαθούσαν να του σκάψουν όλο και περισσότερο το λάκκο, για να μην του μείνει καμιά ελπίδα κανένα όραμα, λέγοντας ότι έπρεπε να περάσει το σχέδιο Ανάν, διότι ήταν η τελευταία ευκαιρία για την επίλυση του κυπριακού. Τα χρόνια έδειξαν πόσο σοβαροί ήταν στις εκτιμήσεις τους. Και τώρα δικαιώνεται η μνήμη του Τ. Παπαδόπουλου και για τον αγώνα του ενάντια στο σχέδιο και υπέρ της ΑΟΖ. Τώρα άλλοι ραγιάδες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Κύπρος βρίσκεται σε αδιέξοδο όσον αφορά στις προεδρικές εκλογές, λες κι έχουμε ξεχάσει όλοι το έργο του Τ. Παπαδόπουλου. Τότε δεν αποδεχθήκαμε το αδιέξοδο ούτε τον μονόδρομο και τελικά ο κυπριακός λαός αντιστάθηκε και απέδειξε την αξία, όταν πολλοί δεν τον υπολόγιζαν καν. Τώρα που η Κύπρος προχώρησε τόσο ουσιαστικά στην υλοποίηση της στρατηγικής της κυπριακής ΑΟΖ, δεν πρόκειται ν' αφήσουμε κανέναν να μας επηρεάσει και να μας πείσει ότι είμαστε χαμένη από χέρι. Ο κυπριακός λαός θυμάται πολύ καλά τους εχθρούς του, και τους πασάδες και τους ραγιάδες, δεν πρόκειται να πέσει τόσο εύκολα στην παγίδα της καλής θέλησης. Η Κύπρος είναι πια ένα ευρωπαϊκό κράτος ανήκει στη ζώνη ευρώ κι έχει την ΑΟΖ της, οι ραγιάδες θα περάσουν δύσκολες εποχές ακόμα και με την ρητορική τους. Ο κυπριακός λαός δεν είναι μόνο ψηφοφόροι δίχως μνήμη. Έχει αντοχές και ξέρει ποιος θέλει να τον καταπατήσει. Την ώρα την κατάλληλη θα δείξει και την επιλογή του.


Πηγή: Νίκος Λυγερός

http://elliniki-aoz.blogspot.gr/

"Για να έρθει ο αετός πρέπει να φτιαχτεί η φωλιά του πρώτα"

Του Ευάγγελου Σταυριανάκη

Όλοι μιλάνε για οικονομία και ανάπτυξη. Μα ξέρει  κανένας την έννοια ανάπτυξη; Η ανάπτυξη συνοδεύεται συνήθως από αύξηση της ρευστότητας  και πολλές φορές από αύξηση του χρέους εάν χρειαστεί να δανειστεί κανείς από τρίτους. Οι εγχώριοι επιχειρηματίες δεν έχουν σκοπό και ούτε φαίνεται να υπάρχει βούληση για ανάπτυξη εάν δεν σταματήσει η γραφειοκρατία στο κράτος. Σε άλλα κράτη ιδρύεις μια εταιρεία από το μηδέν μέσα σε λίγες μέρες ή μέσα σε λίγες ώρες. Στην Ελλάδα θέλει πολλαπλάσιο χρόνο.

Η ανάπτυξη είναι μια λέξη με πολλές σημασίες. Τι είδους ανάπτυξη θέλουμε; Με δανεικά; Με ξένο ρευστό; Με εγχώριο ρευστό;

Κανένας δεν μιλάει για το εργαλείο που θα φέρει την ανάπτυξη. Οι ξένοι επενδυτές δεν ρισκάρουν σε μια Ελλάδα που είναι ασταθής.

Η πολιτική όπως και η οικονομία και η κοινωνία χωρίζεται σε τάξεις- επίπεδα.

Τα επίπεδα  είναι πολλά. Στην πολιτική χωρίζονται σε ιδεολογίες και πρακτικές; Περίπου. Αυτά είναι για τον λαό. Να ακούει και να γεμίζει μέσα του αισιοδοξία για το μέλλον. Ο καθένας βλέπει το μέλλον του να μην συγχέεται με την Ελλάδα.  Τώρα  που τα πράματα δυσκόλεψαν, λίγοι κατάλαβαν ότι αυτό που κάνεις και αυτό που θέλεις να κάνεις εξαρτάται και από την λειτουργία και τις διεργασίες της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας της χώρας. Υπάρχει άραγε εθνική συνείδηση; Το έχουμε σκεφτεί ποτέ αυτό; Ας κάτσουμε και ας αναρωτηθούμε τις  λέξείς  εθνική συνείδηση περισσότερο από την λέξη οικονομία και την λέξη ανάπτυξη. Αυτές οι δύο λέξεις θα μας σώσουν μαζί ενωμένες, εθνική συνείδηση. Οι λέξεις οικονομία και ανάπτυξη είναι απλώς εργαλεία της. Άλλοι θέλουν το ευρώ , άλλοι θέλουν την δραχμή και άλλοι θέλουν άμεση δημοκρατία . Για να έχουμε άμεση δημοκρατία πρέπει να είμαστε και σε θέση να την υλοποιήσουμε. Η μεταπολίτευση έδειξε ότι δεν μπορούμε να υλοποιήσουμε ούτε  την έμμμεση δημοκρατία.

Αποτύχαμε.

Πολλές φορές θυμάμαι στο σχολειό ότι επειδή έκανε κατάληψη το λύκειο , το γυμνάσιο δεν μπορούσε να κάνει μάθημα αφού συστεγάζονταν και τα δύο. Έτσι και στην χώρα εάν δεν λειτουργήσουν κάποια επίπεδα βασικά όπως η χάραξη της οικονομικής και κοινωνικής πόσο μάλλον και εθνικής πολιτικής δεν κάνουμε τίποτα. Απλά θα καθόμαστε έξω από μία πόρτα που της έχουν βάλει λουκέτο κάποιοι. Τα  λουκέτα πρέπει να σπάσουν.

Τουλάχιστον τα λουκέτα της κοινωνίας μας. Μετά θα έρθουν και τα υπόλοιπα. Όταν συνεδριάζει το Euro group , με τι πολιτική , με ποια εθνική στρατηγική θα πάμε και τι θα τους πούμε όταν οι πόρτες της κοινωνίας είναι κλειστές;

Κανένας δεν ακούει την κοινωνία, κανένας δεν βλέπει τα λουκέτα.

Κανένας δεν ακούει τους νόμους, κανένας δεν υπακούει κάποιες εντολές που λέγονται στο Σύνταγμα της χώρας. Είναι  εντολές και όχι χαϊδεματα στα αυτιά.

Η χώρα μας είναι μέλος πολλών οργανισμών. Δεν είναι αρνητικό.  Αρνητικό είναι ότι δεν δηλώνουμε  την βούλησή μας ούτε προσπαθούμε  να πείσουμε τους τρίτους  για αυτά που ζητάμε. Δεν μας υπολογίζουν ως τακτικά μέλη .  Η οργάνωση της χώρας μας δεν συνάδει με την οργάνωση των υπόλοιπων χωρών. Επομένως υπάρχειν χάσμα.  Ποιος θα βγει να μιλήσει για το κυπριακό, για το ελληνοτουρκικό για πολλά πολλά άλλα που ούτε εμείς , οι καθημερινοί  άνθρωποι ξέρουμε. Πρέπει να βρίσκουμε λύσεις και σε προβλήματα που δεν βλέπουμε άμεσα, αλλά να  βλέπουμε  και πιο μακρυά.

Ένα κινέζικο ρητό λέει:

"Για να έρθει ο αετός πρέπει να φτιαχτεί η φωλιά του πρώτα".

Εμείς απαιτούμε να φτιαχτεί η φωλιά από μόνη της δια μαγείας. 

http://grblogs.gr/

Πηγή: Free Pen

Is the U.S. Set for an Era of Slow Growth?

The mood surrounding the U.S. economy is finally picking up.  The housing market is recovering, consumer sentiment is getting off the floor and, most importantly, unemployment is falling.

However, Ben Bernanke, ever the dismal economist, has managed to find the cloud at the end of this silver lining. In a speech this week, Bernanke pointed out that falling unemployment in a period of sluggish growth has worrying implications for the future. Bernanke said

Output normally has to increase at about its longer-term trend just to create enough jobs to absorb new entrants to the labor market, and faster-than-trend growth is usually needed to reduce unemployment. So the fact that unemployment has declined in recent years despite economic growth at about 2 percent suggests that the growth rate of potential output must have recently been lower than the roughly 2-1/2 percent rate that appeared to be in place before the crisis

In other words, what everyone sees as good news (falling unemployment) is actually a sign that the economy is set to grow at a slow pace over the next few years.
If you find that thought a bit depressing then don’t read the rest of this article.
Bernanke pointed to a number of ways in which the financial crisis may have slowed the potential growth rate of the economy but he seems to believe the economy will recover to its normal growth rate once the financial sector has sorted itself out.  However, there are there are reasons to believe that slow rates of growth are perhaps here to stay.
Economic growth comes from two sources: Growth in the number of workers and growth in the average amount of output these workers produce (i.e. productivity growth).  The news on both fronts is bad.
Start with productivity growth.  Normally at this point in a business cycle, productivity is growing at a fast pace as under-utilized workers get busier and businesses increase their investment in productivity-enhancing equipment. However, average productivity growth over the past two years has been under 1 percent.
 

Traditionally, productivity growth has been driven by the invention of new technologies. When I worked for Alan Greenspan at the Federal Reserve in the late 1990s and early 2000s, he and other Fed staff believed that new computing technologies were driving increases in productivity growth (with good reason – my own research at the time suggested these effects were real).
It may appear that we still live in a world where new technologies are being developed all the time, with smartphones, computing tablets and lots of other new devices coming on stream all the time.  However, some of those who know the technology industry well are sceptical about whether the true pace of advance is a fast today as previously.  Peter Theil, founder of Paypal, points out in this article in the Financial Times co-authored with Garry Kasparov, that technological innovation is now confined to a very small part of the economy and that people are missing the stagnation of innovation in the rest of the economy.
In a recent paper, Northwestern University economist Robert Gordon, perhaps the profession’s sharpest historian of technological history, offers a telling thought experiment that provides a comparison of the true value of recent innovation compared to the advances of the past:

You are required to make a choice between option A and option B. With option A you are allowed to keep 2002 electronic technology, including your Windows 98 laptop accessing Amazon, and you can keep running water and indoor toilets; but you can’t use anything invented since 2002. Option B is that you get everything invented in the past decade right up to Facebook, Twitter, and the iPad, but you have to give up running water and indoor toilets.

No prizes for guessing which option most people pick.  Gordon warns that “Future growth in real GDP per capita will be slower than in any extended period since the late 19th century.”
Looking beyond productivity growth, the trends for the other element of economic growth, increases in the numbers at work, are perhaps even less encouraging.  While employment may be growing because of the falling unemployment rate, there is little to suggest there is enough momentum to produce a fast pace of increase in employment over the next decade.
After many years of steady growth, there has been almost no growth in the labor force in recent years.   This is partly driven by slower population growth but also by the reversal of a long trend of rising female participation in the labor force.

Another factor restraining the growth in numbers at work is the aging of the U.S. population. Projections from the Census Bureau show there will be a large increase in the dependency ratio (i.e. the ratio of people not working to people working) over the next decade because of the large increase in numbers of retired people as the baby-boomers step out of the workforce.

Taken together, these calculations suggest a future average growth rate for the U.S. economy that is far lower than people have been used to.
If this scenario comes to pass, it  would have serious implications for future political decisions.  As in most countries, political tensions in the United States often come down to arguments about how to divide up a growing economic cake.  If the economic cake stops growing, these tensions would become more severe.  Even more complex is the question of what to do about promises made to future generations that are premised on the assumption of years of strong growth if that growth never shows up.
 http://www.forbes.com/

Advocates Of Medical Marijuana Face Another Hurdle: Insurance Coverage

Several varieties of marijuana buds are displayed for sale at a medical marijuana center in Denver. Photo by Rick Wilking/REUTERS.
With the passage of a ballot initiative this month, Massachusetts became the latest state to allow the use of marijuana for medical purposes, joining 17 others and the District of Columbia.
But for patients who use marijuana to help alleviate chronic pain and nausea and stimulate appetite, legalization is only part of the battle. Health insurance rarely if ever covers its use; some patients spend hundreds of dollars a month or more on the drug. The situation may not change anytime soon, some experts say.
Along with heroin, LSD and some other drugs, marijuana is classified as a Schedule 1 substance under the federal Controlled Substances Act. That means the drug is considered to have no accepted medical use and a high potential for abuse.
In October, consumer advocates presented oral arguments before the U.S. Court of Appeals for the D.C. Circuit to remove marijuana from that list. Reclassification would make it easier to conduct research on therapeutic uses for marijuana, say advocates, and ultimately make the drug more accessible to patients.
Last year, the Drug Enforcement Administration denied a request to reclassify the drug, following an evaluation by the Department of Health and Human Services.
Proponents of medical marijuana argue that research shows marijuana to be effective or show promise in treating a variety of medical problems, from cancer pain and nausea to spasticity caused by multiple sclerosis. They point to the drug Marinol, which is approved to stimulate appetite in patients with AIDS and contains a synthetic version of tetrahydrocannabinol (THC), one of the active ingredients in marijuana. But health insurers remained unconvinced.
There are "legal issues in most states," says Susan Pisano, a spokewoman for America's Health Insurance Plans, a trade group, since it's a federal crime to use marijuana, even in states that permit it for medicinal purposes. In addition, she says, employers and health plans want to see stronger scientific evidence that marijuana is as safe and effective as other drugs to treat pain or nausea, for example, before they would cover it.
In states that allow medical marijuana, laws vary widely. Some permit people to grow their own supply, others only permit marijuana to be distributed through a state regulated dispensary. Patients generally must get a recommendation from a physician and then register with the state. States restrict the amount someone can possess for his own use, permitting a specified number of ounces or a supply that lasts up to 60 days, for example.
A typical patient might purchase an eighth of an ounce -- the equivalent of about three joints -- from a dispensary at a cost of $20 to $60, says Kris Hermes, a spokesman for Americans for Safe Access. But patients' needs vary widely.
"Some people only need a few hits at a time to experience a therapeutic effect," he says. "Others need to smoke several marijuana cigarettes a day or ingest it with food, which takes considerably more."
Meanwhile, even some patients in states that permit its use for medical purposes scramble to maintain their supply.
Steph Sherer is one of them. She lives in the District of Columbia, which passed a medical marijuana law in 2010 but hasn't yet set up dispensaries to distribute the drug. (It selected six companies to cultivate the plants last spring.)
Sherer, 36, is the executive director of Americans for Safe Access, which promotes access to marijuana for medical use. She has torticollis, a condition that causes the muscles in her neck to spasm constantly and, if untreated, twists her head down to her left shoulder. Ibuprofen helped reduce the pain and inflammation, but after less than two years at very high doses, her kidneys started to fail in 2001.
At the time, Sherer was living in California, the first state to pass a medical marijuana law in 1996. Her doctor recommended she try marijuana to relieve her symptoms, and it worked. Sherer used a tincture of marijuana that she bought from a local dispensary and sprayed under her tongue several times a day. Her weekly cost: about $60.
When she moved to the District in 2006 to work on federal laws related to marijuana, Sherer lost access to her dispensary.
Until dispensaries are operating in the District, she will continue buying marijuana on the street and making her own tincture, at a cost of about $300 weekly.
Why so expensive? For one thing, a dispensary can make it in bulk, which brings down the price, she says. For another, "I don't always make it correctly, and sometimes the medicine isn't strong enough," she says.
 http://www.pbs.org/newshour/

«Έλληνες αεί παίδες εστέ»!..

Μπορεί τα Χριστούγεννα να μην έφθασαν ακόμη, μπορεί η κ. Μέρκελ να βλέπει τα πράγματα ακόμη θολά στο ευρωπαϊκό τοπίο, αλλά εμείς, ως Έλληνες, που εύκολα αισιοδοξούμε και εύκολα απαισιοδοξούμε, ακόμη και στα πιο απλά πράγματα, χαρακτηρίζουμε ήδη … «Μεγάλη Δευτέρα», τη Δευτέρα που μας έρχεται, στη συνεδρίαση του νέου «Γιουργκρούπ» για το θέμα της Ελλάδας!.. Το έλεγε ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα: «Έλληνες αεί παίδες εστέ»!..

DNA είναι αυτό!.. Το DNA των Ελλήνων!.. Ένα DNA που το κουβαλάμε εδώ και χιλιάδες χρόνια!.. Είναι αυτό που μας κάνει όλους μας κυκλοθυμικούς, ευέξαπτους, ευερέθιστους, φιλότιμους, αλληλέγγυους, υπερήφανους, ανθρώπινους, μαχητές, ήρωες, αγίους, οσίους,  και καμιά φορά … γεννάμε κι από έναν Εφιάλτη!

Βέβαια, για να … αποκαταστήσουμε την ιστορική τάξη των πραγμάτων, Εφιάλτης δεν ήταν μόνον ο προδότης στη μάχη των Θερμοπυλών, ο επονομαζόμενος Μαλιεύς ή Τριχίνιος, γιος του Ευρυδήμου. Ας θυμίσω την περίπτωση:

Όταν ο Ξέρξης ήταν απελπισμένος από την αποτυχία των εφόδων του εναντίον των Θερμοπυλών, ο Εφιάλτης πήγε και έδειξε στους Πέρσες ένα μυστικό μονοπάτι, απ' όπου πέρασαν και χτύπησαν τους Σπαρτιάτες από τα νώτα. Μετά τη μάχη των Πλαταιών, επικηρύχθηκε από τη Δελφική Αμφικτυονία και κατέφυγε στη Θεσσαλία, όπου έμεινε πολλά χρόνια. Όταν γύρισε στον τόπο του, σκοτώθηκε από κάποιον Αθηνάδη!

Ο Ελληνισμός, όμως, γέννησε και άλλους … Εφιάλτες, που ήταν τιμή για τη φυλή ή το Γένος μας, αλλά, δυστυχώς, το αρνητικό κλίμα που δημιουργήθηκε από τον παραπάνω Εφιάλτη, επισκίασε τους άλλους, που έχουν σημαντική και αξιόλογη προσφορά στον ελληνικό χώρο. Θέλετε επί τροχάδην να τους θυμηθούμε; Διαβάστε:

1. Ένας από τους Αλωάδας, που αποπειράθηκαν κατά τη μυθολογία, να βάλουν το όρος Πήλιο επάνω στην Όσσα, για να εξισώσουν το ύψος το δύο αυτών βουνών με τον Όλυμπο και να εκθρονίσουν από εκεί τους θεούς. Κατά τη διάρκεια όμως της επιχείρησης, ο Εφιάλτης σκοτώθηκε από τον Απόλλωνα ή τον Ποσειδώνα. Σε μερικά αγγεία, αντίπαλος του Εφιάλτη παρουσιάζεται ο ίδιος ο Ζευς. (Τώρα θα στενοχώρησα λίγο ορισμένους φίλους μου Δωδεκαθεϊστές, αλλά δεν πειράζει. «Μαθημένα τα βουνά από χιόνια», θα μου απαντήσουν!..).

2. Αθηναίος πολιτικός του 5ου αιώνα π.Χ., γιος του Σοφωνίδη, αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος πριν από την εμφάνιση του Περικλή. Αγωνίστηκε με ζήλο για την επικράτηση των δημοκρατικών θεσμών, καταργώντας ένα μεγάλο μέρος των εξουσιών του Αρείου Πάγου με νόμο που ψηφίστηκε το 460 π.Χ. Ο Εφιάλτης καταψήφισε την πρόταση του Κίμωνα να βοηθήσουν οι Αθηναίοι τους Σπαρτιάτες που πολεμούσαν εναντίον των ειλώτων. Δολοφονήθηκε το 457 π.Χ. από τον Αριστόδικο τον Ταναγραίο, όργανο των ολιγαρχικών.

3. Αθηναίος πολιτικός και στρατιωτικός, αντίπαλος των Μακεδόνων και φανατικός οπαδός του κόμματος του Δημοσθένη. Φημιζόταν για την ευψυχία του και τη σωματική του ρώμη. Μετά την άλωση της Θήβας, ο Αλέξανδρος ζήτησε την παράδοσή του, καθώς και του Δημοσθένη και του Λυκούργου. Ο Εφιάλτης κατέφυγε στη Μικρά Ασία και πολέμησε με τους Πέρσες εναντίον του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Υπερασπίστηκε γενναία την Αλικαρνασσό και έπεσε πολεμώντας στις πύλες της.

Αφού, λοιπόν, διαβάσαμε κάποια πράγματα και για ορισμένους άλλους Εφιάλτες, που δεν ήσαν προδότες, ας προσγειωθούμε τώρα στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα και ας δούμε γιατί, ως Έλληνες, βλέπουμε τη Δευτέρα που μας έρχεται ως … Μεγάλη Δευτέρα:

«Η αγωνία –λέει «Το Βήμα» - είναι στο κατακόρυφο στο Μέγαρο Μαξίμου. Η «Μεγάλη Δευτέρα» για τον Πρωθυπουργό είναι προ των πυλών, καθώς μεθαύριο το Eurogroup, αναμένεται να αποφασίσει στη νέα έκτακτη σύνοδό του εάν θα εκταμιευθεί η όχι η περίφημη δόση που θεωρείται απαραίτητη για να αρχίσει να κινείται η ελληνική οικονομία.

Ο κ. Αντ. Σαμαράς, εμφανίζεται -αν και τηρεί χαμηλούς τόνους- συγκρατημένα αισιόδοξος για τις λύση, έστω την ύστατη στιγμή και μια σημαντική ένδειξη για τις πιθανές λύσεις που εξετάζονται για το ελληνικό πρόβλημα αναμένεται να λάβει σήμερα, αργά το απόγευμα, στην έκτακτη τηλεδιάσκεψη των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης. Η τηλεδιάσκεψη έχει στόχο να γεφυρωθεί το χάσμα Ευρώπης-ΔΝΤ για το χρέος, έτσι ώστε να υπάρξει τελική απόφαση για την εκταμίευση της δόσης στην κανονική συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα.

Οι διαβουλεύσεις είναι πυρετώδεις και το παρασκήνιο είναι έντονο για να επέλθει συμφωνία την προσεχή Δευτέρα στο Eurogroup, με βασική όμως παράμετρο να υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και Βερολίνου. Για το πιο κρίσιμο τριήμερο των τελευταίων ετών μιλάνε στην κυβέρνηση και οι συνεργάτες του πρωθυπουργού τονίζουν πως έως την τελευταία στιγμή θα γίνονται, όπως είπε και δημόσια και ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, επαφές και συζητήσεις για να κλείσει θετικά και ευνοϊκά η σύνοδος για την Ελλάδα. (…)

Η αισιοδοξία του κ. Σαμαρά για συμφωνία μεθαύριο ενισχύθηκε και από τη δήλωση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, η οποία τόνισε ότι «η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις της και ήρθε η δική μας ώρα να δράσουμε» (!)

Από τη μία χαρά και από την άλλη λύπη!.. Από τη μία αισιοδοξία και από την άλλη απαισιοδοξία!.. Αλλά και το αντίστροφο: Από τη μία απαισιοδοξία κι από την άλλη αισιοδοξία!.. Από τη μία λύπη κι από την άλλη χαρά!.. Τίποτα δεν μπορούμε να ισορροπήσουμε σ’ αυτόν τον τόπο!.. Ούτε τα συναισθήματά μας!..

Ναι!.. Είμαστε λαός με μεσογειακή ψυχοσύνθεση!.. Ως Έλληνες δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε τη χαρά και τον ενθουσιασμό μας και γκρεμίζουμε εκείνη τη στιγμή ακόμη και τείχη, όπως στην αρχαία εποχή με τους ολυμπιονίκες!.. Αλλά ταυτόχρονα «γκρεμίζουμε και τους Παρθενώνες άμα λάχει», που λέει κι ο κυρ-Φώτης, ο κάπελας της γειτονιάς! Για να συνεχίσει με τη γνωστή χιουμοριστική- θυμοσοφία του:

«Αλλά δεν πειράζει!.. Τα πρώτα … δέκα χιλιάδες χρόνια είναι δύσκολα για τον Έλληνες!.. Πού θα πάει, όμως; Θα συνέλθουμε κάποια στιγμή!.. «Έλληνες αεί παίδες εστέ», έλεγε ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα!.. Και ταυτόχρονα, απευθυνόμενος στον πελάτη: Γιοματάρι έφερα!.. Και το μπρούσκο, σκέτο νέκταρ!..».

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Σάββατο, 24 Νοεμβρίου 2012

 http://www.sakketosaggelos.gr/

Φακελάκι σε ιατρό του εοπυ προκειμένου να γράψει φάρμακα

Τύπος Ιστορίας: 

Έδωσα φακελάκι

Γεωγραφική Περιοχή: 

Νομαρχία Αθήνας

Ημερομηνία: 

Οκτώβριος, 2012

Υπηρεσία: 

ΙΚΑ

Ποσό: 

155€

Περιγραφή: 

Ο παθολογος του ΕΟΠΥ της γειτονιάς μου με δέχτηκε την πρώτη φορά που τον επισκευτικα,αρκετά συμπαθητικα. Ομως στην επόμενη συνάντηση το ύφος είχε αλλάξει. Εχοντας άκουσει απο φίλους γείτονες που τον είχαν επισκέφτη παλαιότερα και ήταν ο "θεραπον Ιατρος " τους ότι γίνετε πιο "συμπαθης´ και εξυπηρετεί όταν του δώσεις ένα πόσο,έκανα και εγώ το ίδιο. Βεβαίως η συμπεριφορά άλλαξε αμέσως Κάθε φορά λοιπόν του έγινε συνήθεια να περνει, με πολλή άνεση, ποτέ 20 ποτέ 30 ποτέ 15 Ευρω προκειμένου να με εξέταση και να γράψει τα αντίστοιχα φάρμακα. Καποια στιγμη αποφάσισα να σταματήσω αυτή την κίνηση,με αποτέλεσμα να μην με εξυπηρετεί,να μου ζητάει να πάω σε άλλο συνάδελφο και γενικά να μου δημιουργεί κάθε λογής προβλημα. Μερικοί γείτονες και φίλοι αντιμετώπισαν τα ίδια φαινόμενα μόλις σταμάτησαν να τον ........τροφοδοτούν Αλλάξαμε ιατρό , ο κάθε ένας απο μας οπου βολευοταν αναλογα με την περιοχη του.Γι Για την ώρα,ολα είναι ένταξη. Ωστόσο καραδοκω να δώ αν και αυτος,κάποια στιγμή, θα αλλάξη συμπεριφορά σαν τον προηγουμενο!!!!! 

 

 http://www.edosafakelaki.org/

Βρούτσης: Από τον Ιανουάριο οι μειώσεις στις συντάξεις

Στις προβλεπόμενες ημερομηνίες θα καταβληθούν οι συντάξεις και το επίδομα των Χριστουγέννων, ενώ δεν θα υπάρξουν περικοπές για το μήνα Δεκέμβριο...

σύμφωνα με δήλωση που έκανε πριν από λίγο μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «Mega», ο υπουργός Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικής Ασφάλισης Γιάννης Βρούτσης, που πρόσθεσε ότι η «όποια προσαρμογή θα ξεκινήσει από τον Ιανουάριο μήνα και εφεξής» Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, οι συντάξεις του ΙΚΑ του Ιανουαρίου, θα μπουν στους λογαριασμούς των συνταξιούχων στις 22 Δεκεμβρίου, ενώ έως τα μέσα Ιανουαρίου του 2013, θα είναι έτοιμος ο νέος ηλεκτρονικός μηχανισμός υπολογισμού και πληρωμής των συντάξεων, που θα προκύψουν μετά τις μειώσεις στο άθροισμα των κύριων και επικουρικών. Οι νέες μειώσεις θα είναι 5% για τις συντάξεις από 1001 έως 1500 ευρώ, 10%, από 1501 έως 2000 ευρώ, 15% από 2001 έως 3.000 ευρώ και 20% για άθροισμα συντάξεων άνω των 3.000 ευρώ. Συνεχίζοντας ο κ. Βρούτσης, χαρακτήρισε «αναγκαίες» τις πρόσφατες μειώσεις στις συντάξεις και υποστήριξε, ότι ήταν ο μόνος τρόπος για να καταστεί βιώσιμο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, ενώ επανέλαβε, ότι για πρώτη φορά μέσα στο 2013 ο κοινωνικός προϋπολογισμός θα έχει πλεόνασμα 2,9 δισ. ευρώ. «Εάν δεν κάναμε τις προσαρμογές θα είχαμε έλλειμμα 1,9 δισ. ευρώ που σημαίνει ότι θα πηγαίναμε σε άτακτες περικοπές», διευκρίνισε ο υπουργός Εργασίας. Αναφερόμενος στο εφάπαξ, ο κ. Βρούτσης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων μειώσεων μέσα στο 2014, και σημείωσε, ότι εντός του 2013 θα υπάρξουν νέες αναλογιστικές μελέτες και νέος τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ. Πρόσθεσε επίσης, ότι σε μεγάλο βαθμό η η αποπληρωμή των περίπου 60.000 εφάπαξ του Δημοσίου που βρίσκονται στην αναμονή τα τελευταία δύο χρόνια, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την εκταμίευση της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ. Ο υπουργός Εργασίας τόνισε τέλος, ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε αποκατάσταση των αδικιών, «έστω και αν μπαίνουμε σε ζήτημα αυξήσεων» όπως χαρακτηριστικά είπε και πρόσθεσε ότι για να αποκατασταθούν οι αδικίες που αποτυπώθηκαν στην πρώτη μελέτη βιωσιμότητας των Ταμείων, οι υπηρεσίες του υπουργείου θα προχωρήσουν μέσα στο 2013 «σε ουσιαστική και πραγματική γενική αναλογιστική μελέτη για όλα τα ταμεία που με πολλή ακρίβεια θα αποτυπώνει αυτή την αναζητούμενη ισορροπία μεταξύ εισφοράς και παροχής». Πηγή: ΑΜΠΕ  http://www.epikaira.gr/

Έκθεση ρετρό για υπολογιστές και παιχνιδομηχανές στη Σχολή Μωραΐτη

5

emailεκτύπωση 

 

Ένα ταξίδι στον κόσμο των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του gaming υπόσχεται η έκθεση «Retrocomputers.gr Gathering 2012», που θα φιλοξενηθεί το διήμερο 24 και 25 Νοεμβρίου στις εγκαταστάσεις της Σχολής Μωραΐτη στο Ψυχικό. Περισσότερα από 100 μηχανήματα από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 μέχρι και το 2000 περίπου περιμένουν τους επισκέπτες για να θυμίσουν σε κάποιους τα μηχανήματα και τις παιχνιδομηχανές των παιδικών τους χρόνων και να ξεναγήσουν τους νεότερους σε μια ιστορία που έχει ξεπεραστεί ανεπιστρεπτί.

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία με ελεύθερη είσοδο να δουν από κοντά τους πρώτους οικιακούς υπολογιστές όπως οι Commodore 64, ZX Spectrum και Amstrad 6128, καθώς και κονσόλες όπως οι Atari 2600, Vectrex και Nintendo NES. Ορισμένα από τα εκθέματα που έχουν συγκεντρωθεί είναι πολύ σπάνια, ενώ υπάρχουν και ποικίλα έξτρα αντικείμενα που συνδέονται με το αντικείμενο της έκθεσης.

Επίσης, θα υπάρχουν πολλά μηχανήματα που θα εκτίθενται ανοιχτά σε όλη την διάρκεια της έκθεσης ώστε το κοινό να μπορεί να παρατηρήσει πώς λειτουργούν, να παίξει, αλλά και να θαυμάσει νέο software εξολοκλήρου σε Basic για να ανακαλύψει τις δυνατότητες που είχε ο χρήστης την δεκαετία του 1980.

Παράλληλα με την έκθεση θα λάβουν χώρα διάφορες εκδηλώσεις και παρουσιάσεις με θέματα που αφορούν το hardware και το software των μηχανημάτων όπως high resolution graphics σε ΖΧ81 και παρουσίαση του MS-DOS, αλλά και μια δραστηριότητα για ανήσυχα παιδιά που θέλουν να μάθουν πώς είναι συναρμολογημένο ένα PC, από ποια εξαρτήματα αποτελείται και τι κάνει το καθένα.

Επίσης, για τους αμετανόητους gamers θα υπάρξει μεγάλος διαγωνισμός στο παιχνίδι Galaxians σε MSX με δώρο μια ρετρό κονσόλα για εκείνον που θα επιτύχει την υψηλότερη βαθμολογία κατά την διάρκεια των 2 ημερών της έκθεσης.

Λεπτομέρειες του διαγωνισμού και των Events που θα πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια των δύο ημερών

Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί και τις δυο ημέρες της έκθεσης από τις 11 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα και δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι εκτός από τους διοργανωτές. Οι διαγωνιζόμενοι θα διαγωνιστούν στο παιχνίδι Galaxian στον Philips 8280 MSX2, με σκοπό να πετύχουν το υψηλότερο score και θα έχουν δικαίωμα να παίξουν μόνο από μία φορά ο καθένας μέχρι να χάσουν.

Τα άτομα που θέλουν να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό, θα το γνωστοποιούν σε κάποιον από τους διοργανωτές που θα βρίσκονται στο χώρο της έκθεσης δίνοντας το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνό τους ώστε να ειδοποιηθούν εάν κερδίσουν. Ο παίκτης που θα βγει πρώτος θα κερδίσει ένα Atari Flashback και ο δεύτερος ένα μπλουζάκι της έκθεσης. Οι νικητές θα ανακοινωθούν και στο φόρουμ του ιστότοπου retrocomputers

Το event με θέμα τη συναρμολόγηση ενός PC θα πραγματοποιηθεί τις ίδιες ώρες και τις δυο ημέρες της εκδήλωσης. Οι ενδιαφερόμενοι θα ενημερώνονται για τα βασικά μέρη του Η/Υ και θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και οι ίδιοι να αποσυναρμολογήσουν και να συναρμολογήσουν το PC.

Επίσης θα γίνουν και διάφορες παρουσιάσεις home micros για παράδειγμα Sinclair ZX81, ZX Spectrum, Amstrad, Commodore 64, όπως και παρουσιάσεις διάφορων προγραμμάτων για αυτά τα μηχανήματα και τα δύο απογεύματα από τις 6 μέχρι τις 8.

Η έκθεση «RetroComputers.gr Gathering 2012» θα είναι ανοικτή με ελεύθερη είσοδο από τις 10 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ και θα φιλοξενηθεί στις εγκαταστάσεις της Σχολής Μοραΐτη, η οποία βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αλ. Παπαναστασίου και Αγίου Δημητρίου στο Ψυχικό.

Η πρόσβαση με τα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας γίνεται με τους εξής τρόπους:

Με τρόλεϊ

18 Μουσείο - Χαλάνδρι (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από Σταθμό Αμπελοκήπων)

19 Μουσείο - Στ. Χαλανδρίου (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από Σταθμό Αμπελοκήπων)

10 Τζιτζιφιές - Χαλάνδρι (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από σταθμούς Φίξ και

Μεγάρου Μουσικής)

Με λεωφορεία

653 Ψυχικό - Πανόρμου Β (Κάνει στάση έξω από τη Σχολή) (Μετρό από Σταθμό Πανόρμου)

Α7 Κάνιγγος - Κηφισιά (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από Στ. Ομόνοιας και

Αμπελόκηπων)

550 Παλαιό Φάληρο - Κηφισιά (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από Μέγαρο Μουσικής και Φιξ)

602 Νέα Ιωνία - Καλογρέζα - Στ. Πανόρμου (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από σταθμό Πανόρμου)

610 Φιλοθέη - Αμπελόκηποι (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από Σταθμούς Αμπελοκήπων και Πανόρμου)

Χ14 Σύνταγμα - Κηφισιά (στάση Φάρος Ψυχικού) (Μετρό από σταθμούς Μεγάρου Μουσικής, Ευαγγελισμού, Συντάγματος)

Δείτε τη λίστα με τα μηχανήματα και τα αντικείμενα που θα υπάρχουν στην έκθεση

http://www.tovima.gr/#

Αθήνα: ατμοσφαιρική ρύπανση - ποιά είναι η αιτία;

Γ. Κάντας

Κυριε καθηγητά, κάνατε πρόσφατα μια έρευνα για τα αιωρούμενα μικροσωματίδια και ανιχνεύσατε αρσενικό και άλλα βαρέα μέταλλα στην ατμόσφαιρα του λεκανοπεδίου. Eξετάσατε την περίπτωση αυτά να οφείλονται στα καυσαέρια των αεροπλάνων και ειδικότερα σε αυτά που γεμίζουν τον ουρανό με «λευκά σύννεφα;

θα ήταν δυνατό κάτι τέτοιο σκεφτόμενοι και λίγο «συνομοσιολογικά»;  Μήπως πρέπει να εξεταστεί και αυτή η υπόθεση;  Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες που τράβηξα ο ίδιος και θα ήθελα να μου πείτε αν είναι φυσιολογικές.

Θ. Γκοντελίτσα

Αγαπητέ κ. Κάντα, καθυστέρησα λίγο την απάντησή μου για να ενημερωθώ και  εγώ για το θέμα που θίγετε ("chemtrails"). Καταρχήν να τονίσω ότι η έρευνα μας αφορά μικροσωματίδια στον αέρα της πόλης (ορισμένα μέτρα από το έδαφος) και όχι στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας όπου εμφανίζονται οι λεγόμενες ουρές κάποιων αεροπλάνων οι οποίες πιθανολογείται ότι περιέχουν νανοσωματίδια κάποιων μετάλλων όπως το αλουμίνιο και το βάριο.

Επομένως, εάν διασκορπίζονται τέτοια νανοσωματίδια (πραγματικά δεν γνωρίζω, και το e-mail σας με παρακίνησε να ψάξω και εγώ το θέμα), ή παραμένουν ψηλά στη ατμόσφαιρα και δεν καθιζάνουν προς τη γή για να τα δούμε στα δείγματά μας (δεν είδαμε ούτε ασυνήθιστα υψηλό αλουμίνιο ούτε βάριο) ή είναι τόσο πολύ μικρά (τυπικά νανοσωματίδια) οπότε δεν ήταν δυνατόν να τα ανιχνεύσουμε παρά τις πολύ ευαίσθητες τεχνικές που χρησιμοποιήσαμε εδώ και στη Γερμανία. Παρακαλώ σημειώστε ότι η δική μας μελέτη, εκτός του ότι αφορούσε όπως προανέφερα τον αέρα της πόλης, είχε να κάνει με μικροσωματίδια και όχι με νανοσωματίδια (1 μικρόμετρο = 1000 νανόμετρα). Εάν όντως υπάρχουν, εκτός των μικροσωματιδίων, ΚΑΙ νανοσωματίδια τότε χρειάζεται πολύ πιο εξειδικευμένη μελέτη η οποία θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από την επιστημονική μας ομάδα στο μέλλον εάν φυσικά βρεθεί χρηματοδότηση (από το πανεπιστήμιο ή κάποιο υπουργείο ή άλλο φορέα ή και ιδιώτη). Η παρούσα μελέτη, τουλάχιστον για τα μικροσωματίδια σε χαμηλό ύψος, καλύφθηκε εξ ολοκλήρου (αρκετές χιλιάδες ευρώ) από ευρωπαϊκό πρόγραμμα με καθαρά δική μου πρωτοβουλία και σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης. Το πανεπιστήμιο ή το κράτος κ.λ.π. δεν έδειξαν το παραμικρό ενδιαφέρον (...). Βέβαια, όπως είπα και πριν, εάν θέλει κανείς να πάει από μικροσωματίδια σε νανοσωματίδια, το κόστος θα είναι πολύ υψηλότερο και στην περίπτωση που χρειαστεί δειγματοληψία στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας ακόμη μεγαλύτερο. Θα μου πείτε ότι εάν όντως υπάρχει σοβαρό θέμα δημόσιας υγείας, όπως εικάζεται για τα υποτειθέμενα νανοσωματίδια των "chemtrails", τότε αξίζει να διατεθούν όχι μόνο χιλιάδες αλλά και δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Αυτό είναι μάλλον θέμα των αρμόδιων φορέων της χώρας για θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης που είναι ουσιαστικά το ΥΠΕΚΑ και το υπουργείο Υγείας. Εμείς ως ακαδημαϊκοί δάσκαλοι και ερευνητές δεν μπορούμε ούτε και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι παραπάνω (εάν δεν είχε εγκριθεί και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δεν θα είχαμε κάνει ούτε και αυτά που κάναμε -ουσιαστικά από ερευνητική περιέργεια και προσωπική ευαισθησία-). Την σκυτάλη νομίζω, για θέματα ατμοσφαιρικών μικροσωματιδίων αλλά και νανοσωματιδίων, θα πρέπει να την πάρουν οι αρμόδιοι φορείς και να ενημερώσουν ανάλογα και τους πολίτες. Εάν δεν διαθέτουν την επιστημονική τεχνογωσία εμείς (σε συνεργασία με του γερμανούς συναδέλφους) θα μπορούσαμε κάλλιστα να το διεκπεραιώσουμε σε περίπτωση που τύχουμε οικονομικής υποστήριξης και μας ανατεθεί το έργο.
Αυτό που δεν γνωρίζω επίσης είναι εάν άλλοι ερευνητικοί φορείς (παρόλο που ο υπεύθυνος φορέας πρέπει να είναι το ΥΠΕΚΑ) έχουν ήδη προγράμματα και χρηματοδότηση για έρευνα, με έμφαση σε βαρέα μέταλλα και άλλα τοξικά συστατικά, σε ατμοσφαιρικά μικροσωματίδια αλλά και νανοσωματίδια τόσο σε χαμηλά όσο και υψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας της Αθήνας. Απ'ότι είδα στο διαδίκτυο έχετε επικοινωνήσει και με το Αστεροσκοπείο Αθηνών (?) για το θέμα. Θα ήμουν και εγώ περίεργος να μάθω εάν και τι απαντήσαν (...).
Ακόμη θα ήμουν περισσότερο περίεργος να μάθω εάν υπάρχει θέση ή απόψη από το ΥΠΕΚΑ καθώς, τουλάχιστον για το θέμα των μικροσωματιδίων σε χαμηλά στρώματα, υπήρξε και αναφορά στον ημερήσιο τύπο, με βάση την ερευνά μας, για αρσενικό και βαρέα μέταλλα. Πάντως να τονίσω ξανά ότι μέχρι στιγμής δεν ανιχνεύσαμε (έως και σε μικροκλίμακα) σωματίδια που να υποδεικνύουν πιθανά οξείδια αλουμινίου και βαρίου που εικάζεται ότι διασπείρονται απο τα "chemtrails". Όπως καταλαβαίνετε για σωματίδια σε νανοκλίμακα, και μάλιστα σε υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Αθήνας, απαιτείται αρκετή επιπλέον εργασία σε συνεργασία με του αρμόδιους φορείς (...). Για δική σας πληροφόρηση σας αποστέλλω και το πλήρες κείμενο της έρευνάς μας όπως έχει ήδη δημοσιευθεί στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό πυρηνικής φυσικής Nuclear Instruments and Methods in Physics Research. Στην εισαγωγή της δημοσίευσης θα δείτε ότι υπάρχει και εκτενής αναφορά στην προηγούμενη έρευνα που έχει γίνει στο θέμα των ατμοσφαιρικών μικροσωματιδίων της Αθήνας (από το 1980 περίπου και μετά) από όπου επίσης δεν προκύπτουν ενδείξεις για ασυνήθιστες συγκεντρώσεις μετάλλων που πιθανολογείται ότι οφείλονται στα "chemtrails". Τι μπορεί να δείξει μελλοντική έρευνα, που θα συμπεριλάβει και εξειδικευμένη μελέτη νανοσωματιδίων, δεν γνωρίζω. Τέλος, θα ήθελα να σημειώσω ότι η υπόθεση των "chemtrails" ενώ εμφανίζεται αρκετά στο διαδίκτυο (περίπου  5,550,000 results in Google), δεν έχει αναφορές, μέχρι στιγμής, σχεδόν καθόλου σε καθαρά επιστημονικά sites όπως το έγκριτο site της American Chemical Society (http://pubs.acs.org/action/doSearch?action=search&searchText=chemtrails&qsSearchArea=searchText).
Επίσημα λοιπόν δεν τίθεται θέμα, μακάρι μελλοντική έρευνα για νανοσωματίδια να αποδείξει, τουλάχιστον για την περιοχή της Αθήνας που ζούμε, ότι είναι έτσι. ΄Εως τότε θα έλεγα να μην ανυσηχείτε για τα "chemtrails", φτάνουν (και παραφτάνουν για να πάθετε κάτι!) τα υπόλοιπα ατμοσφαιρικά σωματίδια, τα οποία δεν προέρχονται από μυστηριώδεις πηγές, αλλά από την αγάπη του νεοέλληνα για το τσιμέντο, το κεραμίδι, το στριμωξίδι, τον εμπρησμό του δάσους, το τιμόνι και την κομμένη εξάτμιση στο δίκυκλο (εγώ τουλάχιστον σπάνια κοιμάμαι κανονικά στου Ζωγράφου που μένω)...
Ελπίζω να βοήθησα στον προβληματισμό σας,
Θ. Γκοντελίτσας.
 http://www.enouranois.gr/reportaz/indexkantas.htm

Κριτική στην Α. Μέρκελ

Οι τελευταίες εξελίξεις που αφορούν στο ελληνικό ζήτημα αλλά και ο τρόπος που διαχειρίζεται η Α. Μέρκελ την ευρωκρίση, στο επίκεντρο της σημερινής επισκόπησης

Αντίθετος στη διάθεση περισσότερου χρόνου στην Ελλάδα για την υλοποίηση των συμπεφωνημένων μεταρρυθμίσεων εμφανίζεται ο επικεφαλής της Κ.Ο. των γερμανών Φιλελευθέρων Ράινερ Μπρούντερλε. Σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα Welt της Κυριακής λέει χαρακτηριστικά: «Συνεχίζω να είμαι της άποψης ότι δεν επιτρέπεται να αλλάζουμε το χρονοδιάγραμμα κατά το δοκούν».

Ο Ρ. Μπρούντερλε εκφράζει την ελπίδα να μην χρειαστεί η Ελλάδα για τις συμπεφωνημένες μεταρρυθμίσεις «τα δυο επιπρόσθετα χρόνια που συζητούνται στην παρούσα φάση». «Χωρίς πραγματική πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω βοήθεια για την Αθήνα».

"Χωρίς πραγματική πρόοδο στις μεταρρυθμίσεις, δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω βοήθεια για την Αθήνα"

 

Στο γερμανικό κοινοβούλιο ο ίδιος δεν διαπιστώνει πλειοψηφία για ένα τρίτο πακέτο βοήθειας. «Μπορώ ενδεχομένως να φανταστώ μέτρα στο πλαίσιο του υπάρχοντος προγράμματος. Έτσι θα μπορούσε να βελτιώσουμε τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».

Όπως υπογραμμίζει στη συνέχεια ο επικεφαλής της Κ.Ο. των Φιλελευθέρων, «κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα στην παρούσα φάση, πόσο θα κοστίσει η διάσωση της Ελλάδας στη Γερμανία». Ωστόσο, όπως σημειώνει, οι Γερμανοί δεν θα πρέπει να έχουν αυταπάτες καθώς μεσοπρόθεσμα η επιχείρηση διάσωσης «θα έχει οικονομικές συνέπειες για τη Γερμανία».

Με «μεγάλη ανησυχία» παρακολουθεί ο πρώην υπ. Οικονομίας τις εξελίξεις στη γειτονική Γαλλία καθώς «η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση κινείται λανθασμένα. Η αύξηση της φορολογίας και η απόσυρση κοινωνικών μεταρρυθμίσεων δεν συμβάλουν στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας». Η δε υποβάθμιση της Γαλλίας από δυο οίκους αξιολόγησης θα πρέπει να εκληφθεί ως σαφής προειδοποίηση, σύμφωνα με τον Ράινερ Μπρούντερλε.

Μέρκελ και διαχείριση της κρίσης

"H ιστορική σημασία (ή η αποτυχία) της καγκελαρίου Μέρκελ θα κριθεί από τον τρόπο που διαχειρίζεται την ευρωκρίση"

 

Σχόλιο για τον τρόπο που η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ διαχειρίζεται την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, φιλοξενεί η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου: «Υπάρχουν στιγμές που ένας πολιτικός αποδεικνύει τι πραγματικά είναι σημαντικό για αυτόν: η προσωπική του σταδιοδρομία ή το μέλλον της χώρας του ή ακόμη και της ηπείρου του. (…) H ιστορική σημασία (ή η αποτυχία) της καγκελαρίου Μέρκελ θα κριθεί από τον τρόπο που διαχειρίζεται την ευρωκρίση.

(…) Ένα χρόνο πριν από τις εκλογές φαίνεται να σκέφτεται περισσότερο την μετέπειτα καριέρα της και όχι τη χώρα ή την ήπειρο. Διαφορετικά θα έθετε τέλος στην διστακτική πολιτική του υπουργού Οικονομικών που αφήνει μετέωρη την Ελλάδα και μαζί με αυτή όλη τη νομισματική ένωση».


Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης

Υπεύθ. σύνταξης: Σταμάτης Ασημένιος
 http://www.dw.de/

Ο Φόβος Κατασπάραξε Το Εντός Μας

Οι γονείς μου υπήρξαν μετανάστες στη Γερμανία τη ”χρυσή” δεκαετία 1960 – 1970. Κι εκεί που έλεγες, δε μπορεί, κάτι θα αποκόμισαν οι άνθρωποι αυτοί από την πιο ρηξικέλευθη δεκαετία του 20ου αι. επί ευρωπαϊκού εδάφους κιόλας, εκείνοι γύρισαν για ν’ αγοράσουν αυτοκίνητο κι ένα μεγάλο διαμέρισμα στο Κερατσίνι. Μπορεί να ήταν κλασικοί Έλληνες μικροαστοί οι γονείς μου, ρατσιστές όμως και φασίστες δεν υπήρξαν ποτέ. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄60 είχαν πιάσει σπίτι σε μία επίσης μικροαστική γερμανική πολυκατοικία, σαν κι αυτή ακριβώς που έδειξε ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ στην ταινία του, ”Ο φόβος τρώει τα σωθικά”. Η σπιτονοικοκυρά τους κυκλοφορούσε με το χιτλερικό ευαγγέλιο ”Mein Kampf” στα χέρια, αν και δε δίστασε να νοικιάσει την περιουσία της σε ένα ζεύγος Ελλήνων ”δουλευταράδων”. Του Αντώνη Μποσκοΐτη. 

Μόνο τους Τούρκους μετανάστες δεν ήθελε – ”βρωμάνε αυτοί” ισχυριζόταν ως καθαρόαιμη νοσταλγός των ναζήδων. Μια μέρα την έπιασε η μάνα μου: ”Έλα δω, φράου Παολίνα μου” της είπε με τα λίγα γράμματα που ήξερε ”ξέρεις τι θα πει νά’σαι παιδί και να βλέπεις απ’ το παράθυρο σου να εκτελούνται αθώοι άνθρωποι εν ψυχρώ; Γιατί βρωμάνε οι Τούρκοι; Μάνα δεν τους γέννησε κι αυτούς, όπως γέννησε και σένα;” Η φράου Παολίνα παρεμπιπτόντως την άκουγε με προσοχή τη μάνα μου, της έκανε μάλιστα και τη νταντά στον μεγάλο μου αδερφό, που ως μωρό ήταν ”μαυροτσούκαλο”, όταν εκείνη δούλευε στο εργοστάσιο. Βλέπω καμιά φορά φωτογραφίες έγχρωμες, αισθητικής ποπ, από εκείνα τα χρόνια με τη Γερμανίδα Παολίνα που ήταν ίδια με τη Ρόμι Σνάιντερ σε ώριμη ηλικία, να κρατάει αγκαλιά τον αδερφό μου και να του χαμογελάει και να χαμογελάω κι εγώ, σχεδόν μισό αιώνα μετά.


Ρατσιστικές επιθέσεις δεν γίνονταν τότε, οι νεοναζί ήταν ελάχιστοι, ηλικιωμένοι άνθρωποι οι πιο πολλοί, μάλλον γραφικοί και περιθωριοποιημένοι – κάτι σαν τους δικούς μας βασιλικούς και οπαδούς του ΛΑΟΣ.
Μια φορά μόνο, θυμούνται πάντα οι γονείς μου, οι γερμανικές αρχές απέλασαν κακήν – κακώς έναν Έλληνα, επειδή έκλεψε ένα…σαλάμι από μπακάλικο. Διότι η γερμανική νεολαία, όσο τα 60s όδευαν προς το τέλος τους, είχε ξεριζώσει τον εθνικισμό του παρελθόντος και έφερε βαθιά μέσα της τη γερμανική ενοχή: βοήθησαν στο τελευταίο και οι πρωτοποριακές αναζητήσεις ενός Φασμπίντερ, ενός Χέρτζογκ και κάποιων Tangerine Dream σε κινηματογράφο και μουσική αντιστοίχως. Αυτά τα στοιχεία να έπαιρναν οι δικοί μου, που τα έζησαν κιόλας εν τη γενέσει τους, σίγουρα θα ανέβαζαν κατά πολύ το αισθητικό – βιοτικό τους επίπεδο.


Πρόσφατα ξανάδα μαζί με τη μάνα μου το φασμπιντερικό μελό ”Ο φόβος τρώει τα σωθικά”. Και σαν φτάσαμε στη σκηνή που οι Γερμανίδες κυράτσες συνεδριάζουν για να διώξουν απ’ την πολυκατοικία τη συμπατριώτισσα τους με τον πολύ νεότερο της Άραβα αγαπητικό, η μάνα μου πάτησε τα κλάματα. Κάτι θα της μίλησε μέσα της σίγουρα. Μπορεί αυτό να ήταν η γνώση της για τον γερμανικό λαό.
Μπορεί και να ήταν η αντανάκλαση των σύγχρονων ελληνικών δελτίων ειδήσεων με την ξενοφοβία και την επέλαση των Χρυσαυγιτών σε πρώτο πλάνο καθημερινά. Πάντως, εγώ που είχα χρόνια να δω πάλι τη συγκεκριμένη ταινία του Φασμπίντερ και που είχα χαρακτηρίσει στην πρώτη θέαση της, ”διδακτική, μελό και ξεπερασμένη”, αναθεώρησα πλήρως.
Πολύ απλά η κεντρική ιδέα της ιστορίας επαναλαμβάνεται και ο φόβος τρώει ακόμη τα σωθικά…
Πηγή: bibliotheque.gr
 http://tvxs.gr/

50 + 27 = 51;

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις τόσο στον ευρωπαϊκό όσο και στο διεθνή χώρο δείχνουν τώρα πια σαφέστατα τον επιδιωκόμενο σκοπό όλων εκείνων οι οποίοι τεχνηέντως έχουν οδηγήσει την παγκόσμια οικονομική κατάσταση στο σημείο που έχει φτάσει τα τελευταία χρόνια. Δε κάνω λόγο βεβαίως για την κρίση που βιώνουμε σήμερα αλλά για ολόκληρη την πορεία του οικονομικού, πολιτικού και καπιταλιστικού συστήματος που κυριαρχεί στο δυτικό κόσμο.

Ο σκοπός λοιπόν ήταν και είναι ο έλεγχος, ο απόλυτος έλεγχος των πάντων και κυρίως βεβαίως του πλούτου. Προσέξτε, πλούτος δεν είναι μόνο το χρήμα ή ότι παράγει χρήμα. Πλούτος είναι και η παιδεία, την οποία στο σημείο αυτό θα ήθελα να τη διαχωρίσω από την εκπαίδευση που παρέχεται στα σχολεία, πλούτος είναι η προσπάθεια του συγγραφέα να οραματιστεί το καινούριο του βιβλίο, πλούτος είναι η επιμονή του επιστήμονα, είναι το όραμα του πολιτικού που νοιάζεται για τον τόπο του αλλά και τα όνειρα των απλών ανθρώπων, τα δικά σου αγαπητέ αναγνώστη και τα δικά μου. Αυτή βεβαίως η διαπίστωση περί του απόλυτου ελέγχου δεν είναι κάτι καινούριο που μόλις ανακάλυψα και αραδιάζω σ’ αυτές τις γραμμές, δεν κομίζω γλαύκας εις Αθήνας, είναι κάτι παλιό το οποίο όλοι μας λίγο πολύ είχαμε ακούσει, νιώσει, διαβάσει ή συζητήσει αλλά που δεν μπορούσαμε να το συγκεκριμενοποιήσουμε και να το προσωποποιήσουμε. Αλλά να, ιδού το προσωπείο του αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο. Η κόντρα Γερμανίας – ΔΝΤ (ή αλλιώς Η.Π.Α.) στο τελευταίο Eurogroup άφησε να διαφανεί πως ότι γίνεται αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο για την αντιμετώπιση των οξυμένων οικονομικών προβλημάτων μιας πλειάδας χωρών αποσκοπεί στην πραγματικότητα όχι στη διάσωση και την άμβλυνση των δημοσιονομικών προβλημάτων των χωρών που βρίσκονται σε δεινή θέση αλλά αντίθετα στην επικράτηση του ισχυρότερου! Γίνεται ένα μπρα-ντε-φερ ανάμεσα στις δυο αυτές δυνάμεις από το οποίο αμφότεροι ελπίζουν να βγουν νικητές για να έχουν το πάνω χέρι στις εξελίξεις, στη λήψη αποφάσεων αλλά και στην χάραξη πολιτικής σε παγκόσμιο επίπεδο. Από τη μια η Γερμανία επιθυμεί να διαδραματίσει αλλά και να εμφανιστεί με τον τρόπο τον οποίο ενδόμυχα ανέκαθεν επιθυμούσε, αυτό της απόλυτης ηγέτιδας δυνάμεως στον ευρωπαϊκό χώρο, ρόλος ο οποίος τώρα πια υπό την ένωση των 27 είναι υπολογίσιμος καθόσον διαχειρίζεται τη δύναμη όλων ξεχωριστά αλλά και του συνασπισμού των χωρών μελών. Υπολογίζει δε στην πανίσχυρη οικονομία της από τη μια αλλά και στην ευάλωτη οικονομία των Η.Π.Α. της οποίας το χρέος ούτε να φανταστούμε μπορούμε! Από την άλλη μεριά, ο μέχρι εχθές απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, οι Η.Π.Α. έχοντας να αντιμετωπίσει την ανερχόμενη οικονομική δύναμη της Κίνας αλλά και της Ινδίας, προσπαθεί να αποκτήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σφαίρα επιρροής και ταυτόχρονα να ρίξει στις ατμομηχανές του ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί από την επιρροή που θα αποκτήσει στις χώρες εκτός της γεωγραφικής της επικράτειας. Η Ευρώπη των 27 θα ήταν ότι έπρεπε σε αυτή τη χρονική συγκυρία για να γίνει, έστω και άτυπα, η 51^η πολιτεία των Η.Π.Α. Το μπρα-ντε-φερ θα αναδείξει τον επόμενο καπετάνιο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος κι αυτός ο αγώνας διεξάγεται το χρονικό διάστημα αυτό στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Δε θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε πως η κατάρρευση της Lehman Brothers στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποτέλεσε την πρώτη εχθροπραξία στον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που διεξάγεται μπροστά στα μάτια μας και ο οποίος είναι τόσο οφθαλμοφανής που δεν μπορούμε καν να τον δούμε. Και δυστυχώς, για να μπορέσουμε να εντοπίσουμε προκείμενου να αντιδράσουμε, που είναι οι Θερμοπύλες ή η γέφυρα του Γοργοποτάμου τούτη τη φορά δεν αρκούν ούτε κιάλια ούτε ανιχνευτές με στολές παραλλαγής. Οι στόχοι είναι αδιόρατοι, κρυμμένοι κι άριστα προστατευμένοι. Κι αν ακόμα δεν έχουμε δει αίμα να κυλάει στους δρόμους, βλέπουμε κάτι χειρότερο αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε. Βλέπουμε σε κάθε γωνία νεκρά όνειρα να αναδίδουν άσχημες οσμές αλλά η όσφρησή μας έχει πάθει ανοσία. Ακουμπάμε την απόγνωση και την ψηλαφίζουμε ολόγυρά μας αλλά η αφή μας έχει νεκρωθεί. Στους δρόμους δεν κυκλοφορούν πια άνθρωποι αλλά αποστεωμένα μυαλά παραφουσκωμένα με ληξιπρόθεσμες οφειλές και υποθηκευμένο μέλλον αλλά τα προσπερνάμε αδιάφορα κοιτώντας τα ρολόγια μας που δείχνουν πάντα προς το μέλλον δίνοντάς μας την εντύπωση πως κάποια μέρα όλα θα φτιάξουν. Βιώνουμε ένα πόλεμο τον οποίο μας έχουν πείσει πως είναι μια τηλεοπτική εκπομπή, πως είναι ένα reality και ξεχνάμε πως κάθε λίγο όλο και περισσότεροι παίρνουν εξιτήριο από το σόου…!

Πότε άραγε θα ξυπνήσουμε για να αντικρίσουμε την πραγματικότητα γύρω μας; Και πότε θα ανοίξουμε τα μάτια για να ονειρευτούμε το μέλλον έτσι όπως πραγματικά το θέλουμε; Πότε;

 http://teleytaios.wordpress.com/